پورشه تایکان توربو GT 2024 | بررسی PH

هنگامی که از او پرسیده شد که آیا پورشه 917-30 که در مسابقات قهرمانی Can-Am رانندگی می کرد، قدرت کافی دارد یا خیر، مسابقه‌دهنده افسانه‌ای مارک دونوهو پاسخ داد که تا زمانی که قادر به چرخاندن چرخ‌های محرک خود از یک گوشه به نقطه ترمز نباشد، نمی‌توانست داشته باشد. از بعدی با توجه به اینکه «توربو پانزر» نهایتاً در تریم مقدماتی حدود 1500 اسب بخار قدرت تولید می کرد – و وزن آن 800 کیلوگرم سوخت بود – احتمالاً دونوهو بیش از هر راننده دیگری در دوره خود به تجربه تعریف بیش از حد خود نزدیک شده است.

تقریباً پنجاه سال بعد، ما در دنیایی با کنترل پایداری پیشرفته و ترکیبات چسبنده لاستیک زندگی می‌کنیم که خروجی‌های قدرتی را که در دهه 70 تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسید، امری عادی ساخته است. در حال حاضر برخی از اتومبیل های جاده ای حتی به سمت چهره های مسابقه دهنده های منگنه آن دوران می روند. پورشه تایکان توربو GT دو برابر بیشتر از 917-30 چرخ های محرک دارد و وزن آن تقریباً سه برابر بیشتر است و کشش به ندرت یک درام است. اما این خودرو از جد مسابقه‌ای خود با قدرت خروجی چهار رقمی پیروی می‌کند، توانایی (به طور خلاصه) تا 1092 اسب‌بخار، قدرتمندترین خودروی جاده‌ای پورشه در تمام دوران است. با توجه به اینکه تایکان توربو 878 اسب بخاری و تایکان توربو S 938 اسب بخاری قطعاً بی نیاز نیستند، توربو GT واقعاً ممکن است برای صفت overpowered واجد شرایط ایده آل به نظر برسد.

با این حال اینطور نیست. زیرا عظیم بودن خروجی GT و مضحک بودن شتاب آن، کاملاً با توانایی شاسی در مقابله با آن مطابقت دارد. توربو GT یکی از آن پورشه های اوبر است، یک قطعه مانیفست از آن نوع که این شرکت به دلایل احساسی و منطقی ایجاد می کند تا ثابت کند در هر بخش که در آن رقابت می کند بهترین است.

در مورد توربو GT این به معنای گزینه بدون هزینه بسته Weissach است، چیزی که قبلاً برای خودروهای اسپرت RS و 918 Spider در نظر گرفته شده بود. انتخاب این حذف صندلی‌های عقب و سایر موارد تجملی و اضافه کردن یک بال عقب ثابت. صرفه جویی در وزن 70 کیلوگرم و تولید نیروی رو به پایین تا 220 کیلوگرم. شاید تصور اینکه بسیاری از خریداران بخواهند این کار را انجام دهند سخت باشد، اما بسته Weissach همان مشخصاتی است که در آن Turbo GT اخیراً رکورد تولید دور خودروی الکتریکی 7:05.55 را در پیست نوربرگ رینگ Nordschliefe ثبت کرده است.

پورشه بیش از رها کردن ژورنوس در رینگ، با اولین رانندگی توربو GT در مسیر مسابقه در Monteblanco نزدیک سویا، در همان روزی که من تایکان کمتری را در جاده تجربه کردم، عقل بیشتری داشت. من باید سه ماشین را به ترتیب صعودی رانندگی کنم: توربو GT معمولی، یک ماشین مجهز به پکیج Weissach و سپس یک ماشین Weissach که در جاده اختیاری، قانونی، اما مسیر بهینه تروفئو RS سوار می شود.

توربو GT تغییرات سخت افزاری قابل توجهی نسبت به تایکان توربو معمولی داشته است. از نظر خارجی، سپرهای جلو و عقب جدید، با یک عنصر بال درشت در جلو، به علاوه یک اسپویلر فیبر کربن فعال در درب صندوق عقب (پک Weissach این را با یک بال عقب ثابت تعویض می‌کند) دارد. پیشرانه از همان باتری 97 کیلووات ساعتی پرفورمنس پلاس تایکان توربو استفاده می کند، اما موتور عقب GT دارای یک اینورتر پالس کاربید سیلیکون 900 آمپری جدید است. که برای ما بدون مدرک مهندسی برق مانند گفتگوی Star Trek به نظر می رسد، اما نتیجه کارایی سوئیچینگ بیشتر و توانایی مدیریت بیشتر قدرت است. پورشه قله ها را بین هر دو محور تقسیم نمی کند، اما مجموع سیستم 778 اسب بخار معمولی، 941 اسب بخار برای حداکثر 10 ثانیه با حالت حمله قابل انتخاب توسط راننده، 1019 اسب بخار در کنترل راه اندازی – اما با قابلیت افزایش آن به تیتر کامل 1092 اسب بخار تا دو ثانیه.

که دردناک به نظر می رسد و هست. جای تعجب نیست که توربو GT به طرز وحشیانه ای سریع است. توربو S در حال حاضر می تواند شتابی با اعوجاج چهره ارائه دهد، اما شانس شروع کامل کنترل پرتاب در توربو GT حسی را ایجاد کرد که نزدیک به حمله فیزیکی است. من در برخوردهای خشن کمتری بوده ام. بر اساس اعداد پورشه، GT از 0 تا 60 مایل در ساعت در 2.2 ثانیه، از استراحت به 100 مایل در ساعت در 4.5 ثانیه و طی یک چهارم مایل در 9.5 ثانیه می رسد – با بسته Weissach یک دهم از هر یک از این ارقام. هفته گذشته اشاره کردم که تایکان توربو S به سرعت یک بوگاتی ویرون به سرعت 100 مایل در ساعت می رسد. بسته توربو GT Weissach به همان سرعت یک Chiron در همان معیار است. حداکثر سرعت به 180 مایل در ساعت محدود شده است – افزایش قابل توجهی نسبت به سرعت 161 مایل در ساعت توربو S – با پک Weissach که این سرعت را به 190 مایل در ساعت افزایش می دهد.

با این حال، شتاب خام کم‌نظیرترین چیز در مورد تایکان GT است، همانطور که در خودروهای برقی فوق‌سرعت نیز چنین است. فقدان صدا و خشم موتور، و نشانه‌گذاری تعویض دنده، کار را برای مغزی که از طریق احتراق سیم‌کشی می‌کند، سخت می‌کند تا نیروهای فیزیکی را در متن قرار دهد. باز کردن کاملترین خروجی به این معنی است که به یاد داشته باشید که حالت حمله را انتخاب کنید، یا از طریق یک دکمه کوچک روی انتخابگر حالت پویا فرمان یا، راحت‌تر، با عقب کشیدن پدل سمت راست پشت فرمان (در مقابل، Regen را تنظیم می‌کند.) سپس یک شمارش معکوس 10 ثانیه ای بر روی صفحه نمایش دیجیتال ارائه می دهد، بیش از مدت زمان کافی برای قرار گرفتن بین هر دو گوشه Monteblanco.

پورشه با درک پتانسیل سرعت های مضحک، یک اسلالوم در مسیر اصلی Monteblanco قرار داد. اما حتی با وجود نیاز به کاهش سرعت، به نظر نمی‌رسد سرعت پایانه‌ای که به اولین گوشه می‌رود، با سرعتی که در پورشه پانامرا توربو E-Hybrid دیدم – که در ماه گذشته بدون مهار شد، فاصله زیادی نداشت.

بنابراین سرعت امری مسلم است، اما جادو در نحوه چنگ زدن و کشش توربو GT است. مجموعه کاملی از گزینه‌های تیز کردن پویا را به صورت استاندارد دریافت می‌کند – سیستم الکتروهیدرولیک Active Ride که واقعاً در جاده‌ها برای مقابله با غلت زدن، شیرجه رفتن و اسکوات تحت تأثیر قرار می‌گیرد، به علاوه فرمان فعال عقب، دیفرانسیل عقب بایاس گشتاور و سبک‌تر از کربن PCCB استاندارد. ترمزهای سرامیکی که 2.2 کیلوگرم در وزن نسبت به دیسک های کربن معمولی صرفه جویی می کنند. با کار کردن با سیستم کنترل دینامیکی فوق‌هوشمند، این تجربه به‌طور قابل‌توجهی پورشه است، اما به وضوح از خودروهای احتراقی این شرکت متمایز است.

فرمان توربو GT یک نقطه برجسته واقعی است که تقریباً به همان وضوح GT3 یا GT4 احساس می شود و پاسخ های فوری و متناسب با وزن و بازخورد بیشتری نسبت به تایکان معمولی ارائه می دهد. پایین بودن وزن تایکان و توزیع یکنواخت آن از جلو به عقب به چرخش خودرو کمک می کند، اما سهولتی که هنوز 2290 کیلوگرم وزن دارد، بدون شک با باتری سیستم های فعال تیزتر می شود. با این حال، تجربه رانندگی ارگانیک به نظر می رسد، هوشمندی به طور موثر پنهان است. تنها خودروی دیگری که می توانم به آن فکر کنم که از فناوری بسیار ساده استفاده می کند فراری 296 GTB است.

توانایی توربو GT در ارائه خروجی و همچنان کشش، به همان اندازه چشمگیر است، با خروج نیرو از پیچ ها با هر چهار لاستیک در حال چرخش، زیرا الگوریتم کنترل قدرت بهینه را به هر چرخ می فرستد، در عین حال بدون هیچ گونه احساس گشتاوری که فرمان را خراب می کند. تعادل هندلینگ حتی در Sport Plus خنثی است و برای سرعت به جای نمایش قایق در نظر گرفته شده است. با فشار دادن به حد مجاز، محور جلو در ابتدا تمایل دارد به سمت پهن حرکت کند، اما کاهش سرعت پدال گاز این امر را به خوبی خنثی می کند. در پشت دستگیره عظیم سطح قابل توجهی از قابلیت تنظیم وجود دارد.

تنها زمانی که توربو GT واقعا وزن خود را در مسیر احساس کرد، کاهش سرعت بود. سرامیک های کربنی کمی سخت و بدون شکایت بودند – و Taycan اکنون می تواند تا 400 کیلو وات را نیز تحت احیا برداشت کند – اما فاصله توقف هنوز بیشتر از چیزی بود که در چیزی سبک تر بود. چون فیزیک.

رفتن به پکیج Weissach کارها را به 11 تبدیل می‌کند. علاوه بر کمبود صندلی‌های عقب، که با پنل فیبر کربنی جایگزین شده‌اند، Weissach به اندازه 911های کاملاً بریده‌شده قبلی خالی نشده است. هنوز هم می توانم عرق آورترین روز زندگی ام را به یاد بیاورم، رانندگی با ماشین پرس 997 GT3 RS در سراسر آلمان در یک روز تابستانی بدون تهویه هوا. Weissach کنترل آب و هوا را حفظ می‌کند، اما کفپوش‌ها، سیستم بلندگوی BOSE، درصد نسبتاً قطعی صدای GT معمولی و حتی ساعت Sport Chrono داشبورد را از دست می‌دهد. همچنین دارای سطل های فیبر کربنی به صورت استاندارد است – توربو GT معمولی انتخابی بدون هزینه بین این صندلی ها و صندلی های اسپرت با قابلیت تنظیم برقی ارائه می دهد.

حتی در سرعت‌های دور دید، صدای بیشتری در پک Weissach شنیده می‌شود، با مقدار نسبتاً زیادی از کف برهنه، و عدم وجود صندلی‌های عقب و بال ثابت در آینه دید عقب قابل مشاهده است. اما یک بار تجربه رانندگی به طرز شگفت انگیزی مشابه بود – همان چسبندگی بزرگ و پایداری عجیب در هنگام قدرت و هنگام چرخش. من دوست دارم ادعا کنم که کاهش وزن بلافاصله در Monteblanco آشکار شد، اما بدون تله متری سواری راننده مسابقه، صادقانه اینطور نبود. فقط نیروی رو به پایین اضافی تفاوت محسوسی در چند گوشه سریعتر مدار ایجاد کرد.

اما این شانس راندن سومین خودرویی بود که تجربه کامل را به ارمغان آورد – این ترکیب پک Weissach با تایرهای اختیاری P-Zero Trofeo RS که رکورد حلقه را بر جای گذاشت. بررسی الگوی حداقل آج نشان داد که اینها قطعاً اولین انتخاب برای یک بزرگراه خیس نیستند – اما در یک مسیر گرم و خشک به طور قابل پیش بینی فوق العاده ای هستند، به طور قابل ملاحظه ای سطح چسبندگی را افزایش می دهند و اعتماد به نفس را در انتقال قفل به قفل با بار بالا افزایش می دهند. . Weissach Pack Turbo GT به قدری بی شرمانه به خطر افتاده است که به نظر می رسد دلیل کمی برای عدم انتخاب چسبنده ترین لاستیک ها و مضحک بودن آن وجود دارد.

پورشه اعتراف می کند که این احتمال وجود دارد که تنها درصد کمی از خریداران توربو GT جعبه پکیج Weissach را علامت بزنند و درصد محدودتری لاستیک Trofeo RS را انتخاب کنند. این هم به عنوان توجیهی برای وضعیت تولید رکوردگذار وجود دارد، بلکه به عنوان دلیلی برای اینکه پورشه چقدر این موارد را جدی می گیرد، وجود دارد. توربو GT معمولی بدون شک آسان‌تر برای زندگی با آن‌ها خواهد بود و نه فقط برای کسانی که قصد دارند بیش از یک مسافر را در یک زمان حمل کنند.

مانند بسیاری از بخش‌های دیگر، به نظر می‌رسد که پورشه خودروی معیار دیگری ساخته است.

موتور: موتورهای الکتریکی دوبل، تمام چرخ متحرک
انتقال: کاهش تک سرعته (جلو)، دو سرعته (عقب)
قدرت: 1092 اسب بخار (پیک سیستم)
گشتاور: 988 پوند فوت (اوج سیستم)
0-60 مایل در ساعت: 2.2 ثانیه (بسته Weissach: 2.1 ثانیه)
حداکثر سرعت: 180 مایل در ساعت (محدود) (بسته Weissach: 190 مایل در ساعت (محدود))
وزن کربو: 2290 کیلوگرم (بسته ویساچ: 2220 کیلوگرم)
MPG: NA
CO2: 0 گرم در کیلومتر
قیمت: 186300 پوند (قیمت پایه)