Lexus LFA متعلق به روآن اتکینسون برای فروش

PistonHeads

آیا سوپراسپرت مشهورتر از مک لارن F1 که زمانی متعلق به روآن اتکینسون بود، وجود دارد؟ بله، عشق عمومی و (عمدتا) نفرت جرمی کلارکسون با فورد GT خود وجود داشت، 250 GTO که نیک میسون در اواخر دهه 70 با قیمت کمتر از 40000 پوند خرید و جی کی تقریباً با هر ماشینی که زیر نور خورشید بود. اما هیچ کس واقعاً نتوانسته مانند اتکینسون با F1 اثر خود را بر میراث یک خودرو بگذارد.

البته این بیشتر به دلایل اشتباه است. او نه یک بار، بلکه دو بار از F1 خود استفاده کرد، اول با پایان دادن به یک روور مترو در سال 1999 قبل از اینکه در سال 2011 در حومه پیتربورو حرکتی چشمگیرتر داشته باشد، دومی که منجر به یک صورتحساب تعمیری شد که گفته می شود در مجموع نزدیک به هفت رقم بود. به تازگی مستر بین که صاحب یکی از سریع ترین و گران ترین ماشین های روی کره زمین است را فاکتور کنید و می توانید ببینید که چرا روزنامه ها در آن زمان بچه گربه داشتند. از جنبه مثبت، این واقعیت که او به رانندگی منظم (و ظاهراً با اشتیاق) ادامه داد، حتی زمانی که ارزش‌ها شروع به سر به فلک کشیدن کردند، دلیلی برای اثبات این امر است که افسانه کمدی علاقه‌مند درجه A است.

F1 اتکینسون در سال 2013 با قیمت 8,000,000 پوند به فروش رفت، سودی خوشایند برای خودرویی که 41000 مایل را طی کرده بود و در این روند شکست خوبی را پشت سر گذاشته بود. سپس، نه سال بعد – به گفته فروشنده ما – او به واردات ماشینی که ما در اینجا داریم ادامه داد. از برخی جهات، شباهت های زیادی بین LFA و F1 وجود دارد. هر دو تا درجه n مهندسی شده بودند: تویوتا سوپراسپرت خود را در معرض همان استرس و تست های اصلاحی قرار داد که با خودروهای سواری معمولی لکسوس خود انجام می داد، که مشابه وسواس گوردون موری در کاهش وزن است. تویوتا ظاهراً مک لارن F1 را به عنوان معیار LFA می دید.

شما با آنچه آنها را متمایز می کند آشنا خواهید شد، تفاوت در موقعیت موتور به کنار. اگرچه نام F1 برگرفته از ورزشی است که مک لارن در موارد متعددی بر آن تسلط داشته است، LFA احتمالاً شباهت بیشتری با خودروهای فرمول 1 واقعی دارد. یعنی موتور 4.8 لیتری V10 تنفس طبیعی که اگرچه مستقیماً به مسابقات فرمول 1 تویوتا (البته کاملاً مزخرف) مرتبط نبود، تویوتا سیستم اگزوز را طوری مهندسی کرد که همان زوزه موتور F1 را ارائه کند، که با 9000 سرگیجه کمک کرد. دور در دقیقه خط قرمز

سپس مونوکوک پلیمری تقویت شده با فیبر کربن سبک وزن (یا CFRP)، پانل های بدنه فیبر کربنی و طراحی لغزنده برای ضریب درگ 0.31 cd وجود دارد. همه چیز در مورد LFA مربوط به عصر فضا بود، اگرچه می توان گفت که تا حدودی تحت الشعاع رکوردشکنی بی امان بوگاتی ویرون قرار گرفته بود. ناگفته نماند که نام لکسوس به عنوان یک برند پرفورمنس شناخته نشده بود و قیمت آن در زمان جدید 340000 پوند بود. البته از آن زمان ارزش آن کمی بالا رفته است.

خبر خوب این است که با گران ترین LFA فرمان راستی که با آن مواجه شده ایم فاصله زیادی دارد. این یک نمونه بلند مانند F1 اتکینسون نیست، با تنها 3000 مایل در ساعت. این خودرو در ابتدا در سال 2012 در ژاپن ثبت شد و یک دهه بعد به بریتانیا صادر شد و ظاهراً توسط این بازیگر ربوده شد. فروشنده خاطرنشان می کند که سابقه خدمات از زمان آن در ژاپن وجود دارد و نمایندگی LFA نامزد شده لکسوس از زمان آمدن به بریتانیا دو بار آن را مشاهده کرده است. همه شما برای 874995 پوند. نه هفت رقمی که برخی از خودروها را در لیست آنها دیده ایم، که با توجه به منشأ آن تعجب آورتر است. تصور اینکه بسیاری از خریداران (در صورت وجود) آن ترکیب رنگی داخلی را نیز انتخاب کرده اند، سخت است، که این یکی را حتی برای بهتر یا بدتر نادرتر می کند.

منبع: https://www.pistonheads.com/news/default.asp?storyId=48390

منتشر شده در
دسته‌بندی شده در اخبار برچسب خورده با